Śnieżka
Miłego spaceru
Udanych wycieczek.
Śnieżka - Karkonosze - Karpacz - Śnieżka (1602 m n.p.m.)
Śnieżka stanowi najwyższy szczyt Karkonoszy i Sudetów, której wysokość sięga 1603 m n.p.m. Materiał, z którego zbudowany jest skalny stożek to w większości metamorficzne skały hornefelsy oraz, po stronie zachodniej, granit, który stanowi również budulec głównego grzbietu. Materiały szczytu stanowią fundamentalną przyczyną jego szczególnego kształtu wygasłego wulkanu, różniącego się od innych wzniesień w Karkonoszach o bardziej zaoblonym wyglądzie. Wspomniany wcześniej hornfels jest w rzeczywistości łupkiem łyszczykowatym, przeobrażonym po kontakcie z magmą. Południowa strona, niedostępna w największym stopniu, odznacza się szeregiem pociętych, głębokich żlebów, z kolej od północy dominującym elementem jest stromy rumosz skalny. Oba z wyżej wymienionych zboczy opadają do dwóch głębokich dolin polodowcowych:
Łomniczki
Obří důl
Od wschodu rozpościera się łagodne zejście do Słonecznej Doliny, czyniąc tę stroną w największym stopniu przyjazną dla turystów.
Ze względu na fakt, iż na Śnieżce dominuje klimat panujący za kołem podbiegunowym, na niższych wysokościach obserwowana jest roślinność alpejska niewystępująca w innych miejscach o takiej samej szerokości geograficznej. Na taki stan rzeczy mają wpływ warunki meteorologiczne - średnia temperatura w ciągu roku nie przekracza w tym miejscu 0°C, z kolei miesiąc najcieplejszy to zaledwie 10.6°C. Najwyższa temperatura odnotowana na Śnieżce 28 lipca 2013 roku wynosi 24.6°C. Ze względu na wspomniane czynniki śnieżna pokrywa zazwyczaj utrzymuje się w najwyższym szczycie Karkonoszy od października do maja. Średnia suma opadów przekracza 1000 mm, z kolej najbardziej charakterystycznym zjawiskiem w tym miejscu są niebezpieczne huraganowe wiatry, których prędkość sięgają od 12 do aż 25 m/s. Ze względu na szereg czynników takich jak wyjątkowe położenie, długość i permanentne warunki atmosferyczne, Śnieżka jest doskonałym miejscem, czynnie wykorzystywanym w celu badań zmian klimatycznych. Wpływy lokalne na klimat zostały zminimalizowane niemal do zera. Obserwacje prowadzone w tym miejscu nieustannie od roku 1880 pozwalają stwierdzić, iż wzrost średniej temperatury przekroczył 1°C, co jest szczególnym wyrazem rewolucji środowiskowej.